Η εθνική ξεκίνησε με νίκη τις υποχρεώσεις της στο Μουντομπάσκετ, όμως η αλήθεια είναι το ρόστερ που κατέβασε στη διοργάνωση δεν είναι και το πιο λαμπερό που έχουμε δει ποτέ. Οι απουσίες των Αντετοκούνμπο, Σλούκα, Καλάθη και Μήτογλου είναι τεράστιες κι αν σκεφτεί κανείς ότι λόγω κανονισμών δεν ήταν δυνατή η ταυτόχρονη παρουσία των Ντόρσει και Γουόκαπ, καταλαβαίνουμε ότι θα μιλούσαμε για άλλη ομάδα αν όλοι αυτοί ήταν παρόντες. Εμείς επειδή μας αρέσει να έχουμε τις επιλογές μας ανοιχτές, αποφασίσαμε να φτιάξουμε το ultimate ρόστερ της εθνικής Ελλάδας, διαλέγοντας όποιον παίκτη γουστάρουμε από οποιαδήποτε χρονική περίοδο. Θα προσπαθήσουμε το ρόστερ να έχει μια ισορροπία σε θέσεις και ρόλους, οπότε δεν θα πάρουμε απλά τους καλύτερους και αναγκαστικά θα αδικήσουμε κάποιους. Προφανώς θα συμπεριλάβουμε παίκτες για τους οποίους έχουμε έστω μια ελάχιστη εικόνα. Περιμένουμε τις διαφωνίες σας στα σχόλια

Play makers

Δημήτρης Διαμαντίδης: Η παρουσία του στο ρόστερ ήταν δεδομένη όχι όμως και η θέση του βασικού στην οποία θα μπορούσε κάλλιστα να ξεκινήσει ο Σπανούλης. Επιλέγουμε για βασικό των 3D καθώς στο δύο θα έχουμε το επιθετικό υπερόπλο Νίκο Γκάλη και θέλουμε να τον αφήσουμε ανενόχλητο να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα. Να βάζει τη μπάλα στο καλάθι. Ο Διαμαντίδης είναι ελίτ αμυντικός, εξαιρετικός στη δημιουργία και ταυτόχρονα τίμιος επιθετικά. Ό,τι πρέπει για να συμπληρώσει ιδανικά τον Γκάνκστερ στις θέσεις των guard.

Βασίλης Σπανούλης: Τον βάζουμε εδώ, όμως θα παίρνει αρκετό χρόνο και στο δύο. Τα λεπτά του θα είναι λεπτά βασικού καθώς μετά τον Γκάλη είναι ο πιο χαρισματικός Έλληνας guard που έχουμε δει ποτέ. Η ταυτόχρονη παρουσία τους στην ίδια πεντάδα δημιουργεί ένα δίδυμο που δύσκολα μαρκάρεται από οποιαδήποτε άμυνα στον πλανήτη. Αρκετά συχνά θα βλέπαμε μαζί στο γήπεδο Γκάλη-Σπανούλη-Διαμαντίδη για κοντά σχήματα με Γιάννη Αντετοκούνμπο στο πέντε. Ο Kill Bill υπήρξε μεγάλος ηγέτης και για αυτό θα είναι και ο δεύτερος αρχηγός της ομάδας μας.

Θοδωρής Παπαλουκάς: Ακόμη μια επιλογή από το πάνω ράφι που προφανώς δεν γινόταν να μείνει έξω. Ο καλύτερος δημιουργός στο ρόστερ, ένας παίκτης που όταν έχει τη μπάλα στα χέρια νιώθεις σιγουριά ότι ξέρει τι κάνει. Μεγάλη προσωπικότητα που συμπληρώνει τέλεια Διαμαντίδη και Σπανούλη και παίκτης μεγάλων αγώνων. Μαζί γράψανε ιστορία στο Eurobasket του 2005 και το Mundobasket του 2006 και εμείς δεν έχουμε κανέναν λόγο να πειράξουμε αυτή τη δοκιμασμένη συνταγή επιτυχίας.

Shooting guards

Νίκος Γκάλης: Ο άνθρωπος που έμαθε στην Ελλάδα να μην φωνάζει γκολ όταν μπαίνει καλάθι είναι φυσικά βασικός και αρχηγός της ομάδας. Ο Γκάλης είναι ο φυσικός ηγέτης αυτής της ομάδας, εκείνος που θα πάρει τα μεγάλα σουτ και που αναμένουμε μαζί με τον Γιάννη να κουβαλήσουν στο σκοράρισμα. Ο μοναδικός Έλληνας halloffamer είναι ένα από τα πιο βαριά χαρτιά της ομάδας και περιμένουμε πολλά από εκείνον. Κυρίως καλάθια όταν δεν βγαίνει κανένα σύστημα και μέσο όρο πόντων 20+. Αν σκεφτεί κανείς ότι σε 168 συμμετοχές με την εθνική ο μέσος όρος πόντων του είναι 30,48, δεν ζητάμε και πολλά.

Παναγιώτης Γιαννάκης: Το alter ego του Γκάλη σε εθνική και Άρη και ίσως η πρώτη φιγούρα που σου έρχεται στο μυαλό όταν ακούς για εθνική ομάδα. Χρυσό μετάλλιο σε Eurobasket και ως παίκτης και ως προπονητής και πρώτος σε συμμετοχές αλλά και συνολικούς πόντους στην ιστορία της εθνικής. Απλά δεν γινόταν να μείνει εκτός. Ισορροπημένος σε άμυνα και επίθεση και συνυφασμένος με κάθε μεγάλη επιτυχία της εθνικής, έρχεται να συμπληρώσει μια πανίσχυρη πεντάδα guard.

Small forwards

Φάνης Χριστοδούλου: Παίκτης αρκετά χρόνια μπροστά από την εποχή του. Forward που μπορεί να δώσει λύσεις και στο τρία και στο τέσσερα. Εξαιρετικός σκόρερ αλλά και χειριστής της μπάλας είναι η βασική μας επιλογή στη θέση του small forward κυρίως λόγω της ικανότητάς του στο μέσο και μακρινό σουτ. Πράγμα στο οποίο υστερούμε αρκετά η αλήθεια είναι. Καλό κορμί για τη θέση και ικανός να γίνει ο ήρωας σε βραδιές που τα βαριά χαρτιά θα θέλανε λίγη παραπάνω βοήθεια

Φραγκίσκος Αλβέρτης: Σε μια ομάδα που υστερεί στο σουτ, ο κορυφαίος Έλληνας σουτέρ στην ιστορία βρίσκει αναγκαστικά θέση. Ο Αλβέρτης βάσισε την καριέρα του στην ικανότητά του να εκτελεί από μακρινή απόσταση και με ποσοστό ευστοχίας πάνω από το 40% θα μπορούσε να δώσει λύσεις που δεν υπάρχουν σε αυτό το ρόστερ. Ο ισόβιος αρχηγός του Παναθηναϊκού δεν έκανε σπουδαία πράγματα για την εθνική, όμως στη δική μας ομάδα κρίνεται απαραίτητος.

Γιώργος Σιγάλας: Κέρδισε την τελευταία θέση του ρόστερ λόγω της ικανότητάς του να προσφέρει σε δύο διαφορετικές θέσεις (δύο και τρία), της σκυλίσιας του άμυνας (πράγμα που μας έλειπε από τα sf μας) και της σκληράδας του. Ο Ράμπο είναι παίκτης μεγάλων αγώνων, μπορεί να προσφέρει σε πολλά κομμάτια του παιχνιδιού και να δώσει χαρακτήρα σε ειδικές καταστάσεις παιχνιδιού.

Power Forwards

Γιάννης Αντετοκούνμπο: Χωρίς ιδιαίτερες συστάσεις. Ίσως ο κορυφαίος Έλληνας αθλητής που έχουμε δει ποτέ και ένας από τους καλύτερους παίκτες στην ιστορία του ΝΒΑ. Ο Γιάννης είναι κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα και μπορεί ακόμα να μην έχει κάποια σπουδαία επιτυχία με την εθνική, όμως προφανώς και είναι η βασική μας επιλογή στη θέση τέσσερα. Ελίτ σε άμυνα και επίθεση είναι ίσως ο πιο κομβικός παίκτης για την λειτουργία αυτής της ομάδας. Εκείνος που θα φορτώσει τα αντίπαλα καλάθια από κοντινή και μέση απόσταση και παράλληλα θα δέσει την άμυνα προκαλώντας τρόμο σε όποιον πλησιάζει κοντά στο καλάθι.

Γιώργος Πρίντεζης: Μάστορας του παιχνιδιού με πλάτη, σοβαρός εκτελεστής από μέση απόσταση και τίμιος σουτέρ από μακριά. Ο Πρίντεζης  έφαγε τη θέση από τον Φώτση επειδή είναι μάλλον πιο ολοκληρωμένος επιθετικά και επειδή με την παρουσία του Γιάννη στην ομάδα δεν θα μπορούσαμε να έχουμε τρία τεσσάρια στο ρόστερ αφού τα λεπτά που ο Greak Freak θα έμενε εκτός παρκέ, θα είναι έτσι κι αλλιώς ελάχιστα. Ο Φώτσης είναι πιο αθλητικός και καλύτερος σουτέρ από τον Πρίντεζη, όμως με την παρουσία του ίσως πιο αθλητικού παίκτη στον κόσμο στο ρόστερ προτιμήσαμε τον Πρίντε για μια διαφορετική επιλογή στην επίθεση

Centers

Παναγιώτης Φασούλας: Η βασική επιλογή στη θέση πέντε. Ένα θηρίο μέσα στην ρακέτα, απόλυτα ικανός να τελειώσει τις φάσεις κοντά στο καλάθι και τέρας αμυντικά. Μαζί με Γιάννη δημιουργούν ένα δίδυμο που τρομάζει και θωρακίζει αμυντικά τη ρακέτα. Ο Φασούλας λειτουργεί περίπου όπως ο Διαμαντίδης για τον Γκάλη. Κάνει τη βρώμικη δουλειά και επιτρέπει στον Γιάννη να επικεντρωθεί αρκετά στο σκοράρισμα. Πολύτιμο γρανάζι για μια ομάδα με φιλοδοξίες. Τρίτος σε συνολικό αριθμό πόντων και δεύτερος σε συνολικές συμμετοχές στην ιστορία της εθνικής. Εύκολα βασικός στο πέντε.

Γιάννης Μπουρούσης: Ακόμη ένα θηρίο στη ρακέτα που σε κάποιο σημείο της καριέρας του έδειξε ότι μπορεί εύκολα να τραβηχτεί στο τρίποντο και να απειλήσει από μακρινή απόσταση. Παίρνουμε τον Μπουρούση για δεύτερο σέντερ με σκοπό να δώσουμε έξτρα ύψος στην ομάδα και παράλληλα για να έχουμε έναν σέντερ που θα μπορεί να αδειάσει τη ρακέτα για να δώσει χώρο στον Γιάννη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι βγαίνει εκτός επιθετικά.

Depth Chart

PG: Διαμαντίδης, Σπανούλης, Παπαλουκάς

SG: Γκάλης, Γιαννάκης

SF: Χριστοδούλου, Αλβέρτης, Σιγάλας

PF: Αντετοκούνμπο, Πρίντεζης

C: Φασούλας, Μπουρούσης